Raceverslag: halve marathon van Amsterdam

Slechts twee weken kon ik bijkomen van mijn mooie avontuur in Londen. Met een paar loopjes en eigenlijk maar één fatsoenlijke training in de benen, was het alweer tijd om een startnummer op te spelden. Dit keer in de hoofdstad voor de halve marathon van Amsterdam.

Onder het genot van een ontbijtje kijk ik op tv naar de start van de hele marathon in Amsterdam. Het is de derde keer dat ik mee ga doen aan deze halve marathon en het is een soort traditie geworden dat ik eerst een uurtje naar de marathon kijk.

Met de trein reis ik aan het einde van de ochtend richting Amsterdam. Deze halve marathon loop ik met mijn werk, dus kan ik profiteren van alle voordelen van een business run. Eenmaal aangekomen bij het Olympisch Stadion praat ik met wat collega’s. Het gaat natuurlijk over hardlopen. Dan is het tijd om op de foto te gaan met de groep en vervolgens ga ik even inlopen.

Naar de start

De zon schijnt en ik sta in het startvak te wachten. Om 13:00 uur gaan de eerste lopers van start en ik schuif langzaam op naar de startstreep. Vijf minuten later is het voor mij tijd om aan deze halve marathon te beginnen.

Omdat ik twee weken geleden nog in Londen de marathon liep, heb ik mij voorgenomen om binnen de marge van 4:25 – 4:30 per kilometer te lopen. In de eerste kilometer zie ik dat ik eigenlijk te hard ga. Het is lastig om een lekker tempo te vinden, want het is druk met langzamere lopers. Dit wordt veel inhalen en zigzaggen.

Na een paar kilometer heb ik het tempo redelijk te pakken. Dan volgt wel meteen een brug waar ik probeer niet te hard omhoog te gaan. Na vijf kilometer heb ik dan eindelijk de pas goed te pakken. De zon schijnt flink, dus het is lekker warm om te lopen. Gelukkig heb ik de hele zomer al van het warme zonnetje kunnen genieten.

De kilometerbordjes

Deze halve marathon in Amsterdam kent ook een minder spannend stuk op de route. Dat punt heb ik nu bereikt en ik loop op een soort industrieterrein. Langzaam dwalen mijn gedachten een beetje af. Dat gebeurt vaker bij een halve marathon, maar dan trekt het 6 kilometer bordje mijn aandacht. Dit deel van de route is ook de route van de hele marathon en daarom staan er meerdere bordjes. Wat mij opvalt is dat het bordje van de halve marathon voor het kilometerbordje van de hele marathon staat. Iets wat niet kan en dus ook niet klopt. Alle kilometerbordjes van deze halve marathon staan dus verkeerd. Dat is even schakelen.

Na deze ontdekking ga ik maar wat meer op mijn horloge kijken en ik houd het tempo in de gaten. Tussen kilometer 8 en 15 gebeurt er weinig. De tempo’s houd ik goed vol, ondanks dat ik het toch wel warm heb gekregen. Inmiddels heb ik iets meer ruimte op het parcours en dat loopt prettig. De kilometerbordjes staan overigens nog steeds overal verkeerd. Best bijzonder voor zo’n groot evenement.

Dan loop ik richting het Vondelpark. Op die plek is het nog iets meer dan drie kilometer naar de finish. Deze kilometers bevatten best wat hoogteverschil. Wanneer ik door een tunnel loop en vervolgens de brug over de Amstel moet nemen, merk ik dat ik omhoog het tempo toch een beetje laat varen. Het is hier ook weer een stuk smaller en ook weer druk. Veel mensen zijn aan het wandelen en dus is het ook hier weer zigzaggen geblazen.

Naar de finish van de halve marathon van Amsterdam

Wanneer ik het Vondelpark inloop, staat er iemand op mijn hak. Gelukkig gaat het goed en loop ik door. Midden in het Vondelpark staat het bordje 20 kilometer. Maar ik heb deze halve marathon vaker gelopen en ik weet dat het nog minstens twee kilometer is tot de finish.

Ik verlaat het Vondelpark en dan weet ik dat het alleen nog de Amstelveenseweg is tot het Olympisch stadion. In de laatste kilometer weet ik het tempo nog iets op te schroeven en dan loop ik voor de derde keer het Olympisch Stadion in. Hier maak ik nog een halve ereronde en loop ik over de finish. Mijn horloge geeft 1:34:27 aan en zo heb ik mij prima aan mijn plan gehouden.