Van PR’s op alle afstanden, met windkracht 8 op het strand in Egmond lopen, tot het C woord en een solo marathon. Dit hardloopjaar ging werkelijk alle kanten op. In de eerste maanden liep ik nog wedstrijden en in de laatste maanden liep ik helemaal niet meer. Tijd voor een evaluatie van een jaar die ik snel weer vergeten – maar niet als het om hardlopen gaat.
Januari: Roadrunners Zoetermeer
Het jaar begon ik rustig op 3 januari met een korte run in Zoetermeer. Sinds dit jaar woon ik daar dus alle rondjes in januari waren op nieuw terrein voor mij. In de tweede week had ik mijn eerste training bij de Roadrunners Zoetermeer, waar ik lid ben geworden. Het was een rustige training, dus lekker de tijd om kennis te maken met iedereen.
In januari was ik druk bezig met de voorbereiding voor de marathon van Londen. Hiervoor werkte ik de nodige trainingen af. Ook liep ik op twee evenementen. Eerst de halve marathon van Egmond, waar ik 7 kilometer tegen windkracht 8 in aan het beuken was. En een week later liep ik de halve van Zoetermeer. Hier verbeterde ik mijn PR van een 1:44 naar een 1:41:35.
In januari liep ik maar 2 keer mee met de Roadrunners, omdat mijn prioriteiten ergens anders lagen. Inmiddels durf ik wel te zeggen dat ik daar anders over ben gaan denken en het liefst geen training meer mis. De maand eindigde ik met een paar extra rustdagen vanwege een klein pijntje in mijn bovenbeen, maar in februari kon ik weer volle bak trainen.
Februari: marathon voorbereiding
In februari begon ik aan een tweede voorbereidingsperiode voor de marathon van Londen. Na mijn kortstondige blessure begon ik weer rustig op te bouwen. Ik ontdekte hoe leuk het was om in groepen te trainen. Doordeweeks probeerde ik iedere training te gaan in februari. Door de variatie aan duur en interval, merkte ik dat ik mijn belastbaarheid kon opbouwen en meer kon lopen.
Het aantal duurlopen nam ook toe. Zo liep ik een heerlijke 25 kilometer solo en later nog een 30 kilometer met PAC in de storm. Deze laatste duurloop was verschrikkelijk. Zo dacht ik met een 5:45 pacer mee te lopen, maar dat betekende dat we continue 5:35 liepen om wat tijd over te houden voor de rustpunten. En zo stonden we iedere 5 kilometer een minuut stil bij de verzorgingspost. Naast dat ik dit niet prettig vond, stormde het die dag ook nog eens. Wind, regen en van alles en nog wat, waaide bijna 3 uur lang in mijn gezicht.
De intervaltrainingen deze maand waren een groter succes. Zelf deed ik nooit intervaltrainingen, dus ik begon echt aan mijn snelheid te werken. De maand sloot ik af met een paar nieuwe schoenen. Een ander model waar ik inmiddels al 2 paar van heb versleten.
Maart: het woord dat niet genoemd mag worden
Waar moet ik in godsnaam beginnen in mijn verhaal over maart. Nou misschien bij de laatste medailles die ik bij elkaar heb gesprokkeld dit jaar. Tijdens de CPC in Den Haag. Gelukkig heb ik hier wel 2 medailles verzameld. Eerst liep ik de 10 kilometer samen met mijn zus en daarna nog alleen een halve marathon. Weer een mooie marathon training zou je zeggen.
Maar niets was minder waar. Na een leuke 1500 meter training met de Roadrunners, viel de hele wereld in het slot. Alle trainingen afgelast, alle evenementen van de baan en weg waren de doelen om voor te trainen.
Maar ik bleef gewoon door lopen en het schema gebruiken als leidraad. Wel zonder doel, want zowel de marathon van Londen als die van Berlijn waren al afgelast. Maar ik werd steeds sneller en dat maakte het trainen een stuk leuker. Ook werd het lekker weer, dus kon ik vaak in het zonnetje lopen. Inmiddels liep ik voor de eerste keer meer dan 200 kilometer in een maand.
April: marathon voorbereidingen deel 3
Na een aantal weken C, was ik wel gewend om thuis te werken. De trainingen werkte ik vaak af rond lunchtijd en ik merkte dat ik in het weekend er nog vaak op uit trok voor een langere duurloop. Zo werd ik sneller en bleef mijn conditie voor duurlopen op peil. Maar allemaal zonder specifiek doel. En dat begon aan mij te knagen. Met wat overtuiging van andere hardlopers, besloot ik toch maar om door te trainen en zelf een marathon te gaan lopen. Het plan was gemaakt en nu kon ik mijn voorbereiding weer hervatten.
Zo liep ik een 25 en 26 kilometer deze maand zonder doel. Maar toen ik eind april besloot om eind mei een marathon te gaan lopen, moest ik ook wat langere duurlopen gaan plannen. Deze stonden gepland voor de volgende maand.
Mei: solo marathon
Het was de maand die maar in het teken stond van 1 ding: mijn eigen marathon. Nadat ik in het begin van de maand een 28 kilometer duurloop deed waar ik heel erg last kreeg van mijn maag, begon de twijfel toe te slaan. Er zou toch echt nog een fatsoenlijke duurloop moeten komen.
Die duurloop kwam op het juiste moment. Op 16 mei trok ik eruit voor een 32,5 kilometer lange duurloop en die ging geweldig. Nu was ik echt klaar voor de marathon. De twee weken daarna bouwde ik rustig af om topfit aan de start te staan op 31 mei.
En toen was het die ene zondag eind mei. De dag dat het moest gaan gebeuren. Half 9 in de ochtend en de zon kwam op. Tijd om te starten. Het lopen ging goed en er stonden veel bekende langs de weg. Binnen de 4 uur kwam ik over de denkbeeldige finish en zo had ik mijn solo marathon voltooid.
Juni: locatie trainingen
Na mijn eerste marathon in 2019 lag ik zeker een week in de lappenmand. Maar in juni trok ik met maar 1 rustdag na mijn marathon, alweer de hardloopschoenen aan. Het lopen voelde meteen goed en later die week ging ik nog een keer. Na slechts 6 dagen liep ik alweer een duurloop van 19 kilometer. En na 8 dagen liep ik alweer een coopertest. Dat ik zo snel weer kon herstellen van een marathon verbaast mij nog steeds. Juni was voor mij het kantelpunt waar ik mij meer ging focussen op snelheid. Het was ook de maand dat ik mij bij trainingen aansloot bij de snelste lopers van de groep.
Maar het leukste van juni vond ik de trainingen op locatie. Vanwege C konden we niet meer allemaal starten vanaf het clubhuis en dus vonden we iedere training weer een andere locatie om van te starten. Hierdoor liep je allemaal andere rondjes en was geen enkele training. Zo liepen we een heerlijk duurloopje om de route. Een leuke snelle 800 metertjes training rondom de tennisbanen van ALTV(een training waarin ik mij overigens helemaal rot heb gelachen). En een rustige training in 29 graden in het Westerpark. Af en toe liep ik naar de plek toe waar de training startte, dus liep ik in juni ruim 200 kilometer. En dat in de maand na mijn marathon.
So far het eerste deel van mijn hardloopjaar 2020.
To be continued
