December is altijd de maand van de lijstjes en het terugblikken op het afgelopen jaar. Ondanks dat het wel al een stuk beter met mijn blessure gaat, ben ik nog steeds niet aan het hardlopen. Des te meer tijd dus om terug te blikken. Over wedstrijden valt weinig te schrijven, over trainingen een stuk meer. Daarom vandaag een stukje over 2 leuke trainingen bij de Roadrunners van afgelopen jaar.
Acht keer achthonderd meter
Afgelopen mei liepen wij deze training bij de Roadrunners. Het was een van de eerste trainingen weer in groepsverband. Het was woensdagavond 20:00 uur en het was nog ruim 20 graden met een lekker zonnetje. ideale omstandigheden om na een dag werken eens lekker te gaan lopen.
De training op die avond was eigenlijk heel simpel. 8x 800 meter snel met telkens 300 meter rustig tussendoor. We liepen in het park naast Oosterheem en na de warming up deden we een proefrondje. Het rondje was veelal onverhard en er zat ook een klein heuveltje in. In het rondje kon je precies 2x 800 meter lopen en 2x de 300 meter rust. In totaal was de kern van de training dus 4 rondjes.
Waarom ik deze training zo leuk vond? Het lopen ging heerlijk die avond kan ik mij herinneren. Tijdens de kern liep ik al snel met Karsten weg van de rest van de groep. De gehele training bleven wij dichtbij elkaar, wat het tijdens de rustperiodes ook gezellig maakte. Tijdens rust is er ten slotte altijd tijd voor een praatje.
De 800 metertjes heb ik vaker gelopen en ik vind dit dus een mega leuke afstand om te doen in groepsverband. Het zit precies tussen de korte sprintjes zoals 200 en 400 metertjes en langere stukken zoals 1500 of 2000 meter. Dat het overal tussenin zit, maakt het wel een zware training vaak, maar je hebt toch ook genoeg pauze momenten om rust te pakken en even te praten. Rust is overigens niet wandelen, rust is hardlopen in rustig tempo.
Het leuke aan het lopen van rondjes is dat je af en toe andere mensen van de groep ziet lopen op een andere stuk van het rondje. Dat maakte deze training extra leuk. Karsten was die avond sneller en liep bij het laatste rondje van mij weg, wat ik prima vond. Ik herinner mij nog dat ik toen vond dat ik serieuze tempo’s had gelopen. Als ik nu op Strava terug kijk naar deze training, weet ik dat ik een stuk harder zou gaan inmiddels.
Training: https://www.strava.com/activities/3484478098
Heuveltraining
Een heuveltraining in het Buytenpark bij Snowworld staat garant voor aanpoten (en zand in je schoenen). Daar was ik eerder in het jaar al achter gekomen toen ik voor het eerst een heuveltraining deed. En dat was deze avond niet anders. In het Buytenpark ligt een Strava segment van bijna 4 kilometer. Het snel kunnen lopen van dit segment is ongeveer net zo knap als het onthouden van welke kant je op moet lopen. Er zitten veel kruispunten, bochten en andere rare fratsen in.
Het was lekker weer en we deden de warming up rustig aan. Daarna kregen wij te horen dat het een relatief korte training was. Namelijk 3x het segment van ongeveer 4 kilometer. Drie keer! Ik moest lachen, want dat is geen korte training. Dat bleek ook wel toen de volledige training uit kwam op 14 kilometer met ruim 250 hoogtemeters.
Het eerste rondje deden wij rustig aan, voornamelijk omdat we nog achter de precieze route moesten komen. Herken tijdens het schrijven wel een patroon in trainingen die ik leuk vind: trainingen met rondjes Het leuke aan dit rondje is dat er veel variatie in zit. Sommige stukken zijn relatief vlak en af en toe een enorm stijl stuk omhoog. Korte en lange afdalingen en ook verschillende soorten ondergronden.
Na het eerste verkenningsrondje, ging het tempo in ronde 2 omhoog.Bij een heuveltraining vind ik het verdelen van krachten altijd lastig. Ooit hoorde ik dat je hard omhoog moet lopen en rustig naar beneden, dus dat houd ik dan ook maar aan tegenwoordig. Het tweede rondje was nog steeds wat onwennig qua route, maar ik was enorm aan het genieten van deze zomeravond en liep gewoon achter iemand anders aan. In een klein groepje liepen we op een lekker tempo door dit rondje. Wel met in het achterhoofd natuurlijk, dat er nog een derde ronde zou komen.
In de derde ronde was het de bedoeling dat je alles gaf wat je nog over had. En daar luisterde ik dan ook naar. Meteen vanaf de start sprintte ik weg van de rest van de groep. Het was een vermoeiend rondje, maar hard over heuvels heen rennen geeft je echt een gevoel van onoverwinnelijkheid. Het enige probleem was mijn interne navigatie. Na twee rondjes zat het rondje nog steeds niet helemaal in mijn hoofd, dus ik moest af en toe even omkijken/wachten om de weg te vragen. Na drie rondjes was de tank wel leeg, maar stapte ik wel met een grote glimlach weer in mijn auto. Wat een heerlijke training!
Training: https://www.strava.com/activities/3802436942
Terug kijken naar trainingen is leuk, maar training is toch wel een stuk leuker. Hopelijk kan dat snel weer!
