Over 3 weken is het zo ver: de marathon van Rotterdam. Mijn eerste marathon en de spanning begint nu al te komen. Een paar weken geleden verwachte ik niet eens aan de start te staan, maar die gedachte is na mijn laatste trainingen weer helemaal omgeslagen. Tijd voor een update!
Sinds de halve marathon van Egmond in januari kampte ik zo’n 5 weken met een vervelende kuitblessure. In die periode dacht ik dat er een vroeg einde zou komen aan het trainingsavontuur richting mijn eerste marathon. Mede door een aantal weken rust, vele zwemsessies en een aantal behandeling bij de fysiotherapeut, kon ik 3 weken geleden toch weer beginnen met hardlopen. Als ik heel eerlijk ben, had ik niet verwacht dat ik nog zo snel progressie zou boeken en op dit punt zou komen waarin ik uitkijk om op 7 april te starten.
Lopen in de regen
Toen de CPC werd afgelast, besloot ik die dag toch een duurloop te doen. Uiteindelijk liep ik die dag 25 kilometer door de wind en de regen (gelukkig niet in mijn eentje). Het resultaat zie je op de foto hieronder. De trend van wind en regen trok vorige week lekker door. Iedere training liep ik door de wind en de regen, zwaar en niet echt motiverend…..
De langste duurloop
Gisteren hield het op met waaien en regenen. Zelfs de zon kwam af en toe tevoorschijn. Prima omstandigheden om de langste duurloop in aanloop naar de marathon af te werken. Voor mij zijn deze lange duurlopen extra leuk, aangezien elke duurloop voor mij een record is qua afgelegde afstand. Gisteren liep ik samen met een groep bij een georganiseerde marathon training van PAC. In een groep lopen, maakt zo’n lange duurloop aanzienlijk minder saai en zo kom je nog eens op andere plekken dan tijdens mijn eigen trainingsrondjes. Uiteindelijk ben ik tevreden over hoe ik de duurloop voltooide en stopte ik na 32 kilometer.
De komende weken doe ik nog een aantal loopjes op snelheid en wat kortere duurlopen. Zo hoop ik op 7 april topfit aan de start te staan van de marathon van Rotterdam!
Whoehoe