Afgelopen april liep ik voor het eerst in mijn leven een marathon. Tijdens de marathon waren er dingen die ik graag van te voren had geweten, maar dat geldt ook voor mijn voorbereiding op de marathon. Precies een half jaar later evalueer ik mijn marathon voorbereiding. Van welke punten heb ik geleerd en voor welke obstakels was ik liever van te voren gewaarschuwd?
Het was oktober 2018 en na wederom een uitgeloot te zijn voor de marathon van Londen, besloot ik mij te willen focussen op een voorjaarsmarathon in 2019. Voor de hand lag om te kiezen voor Rotterdam, aangezien ik daar woonde. En zo geschiedde.
Het eerste wat ik deed na mijn inschrijving, was een rondje hardlopen. Een heerlijk begin van mijn marathon voorbereiding, maar dit luidde tegelijkertijd het begin in van een periode vol beginnersfouten.
Te snel, te veel
Direct begon ik in november en december van 2018 veel te lopen. Waar ik normaal gesproken zo’n 60 kilometer per maand liep, werkte ik in deze maanden ruim 120 kilometer af. Een verdubbeling zonder dat mijn lichaam daarop voorbereid was. Dat dit niet goed af zou lopen, had ik kunnen weten…
Geen schema
De eerste maanden van mijn training deed ik maar gewoon wat. Alles in hetzelfde tempo en dan alleen variatie in afstand. Zo liep ik wel regelmatig, maar boekte ik niet veel progressie. Pas nu merk ik dat wanneer je trainingen afwisselt, je meer progressie boekt en dat het ook leuker is om vaker in de week je hardloopschoenen aan te trekken.
Eind december besloot ik toch een trainingsschema te pakken. Het werd deze van Runnersworld. De basis van dit schema vind ik nog steeds goed. Meer dan 3 keer per week lopen, zit er voor mij vaak niet in en de trainingen zijn mooi afwisselend. Wel ben ik erachter gekomen dat je een schema altijd moet personaliseren op wat voor jou haalbaar en prettig is.
Blessure
Iedere loper vreest hiervoor tijdens zijn voorbereidingen op een marathon. Helaas had ik dit kunnen zien aankomen. Precies op het moment dat ik besloot te werken met een trainingsschema, liep ik rond de jaarwisseling een paar dagen achter elkaar een paar intensieve trainingen. In 2 maanden tijd had ik zoveel meer kilometers gelopen dan voorheen, dat mijn kuit overbelast raakte. Precies aan de start van week 1 van mijn trainingsschema kon ik geen kilometer meer maken.
Mijn grootste fout
De grootste fout die ik heb gemaakt in mijn voorbereiding op de marathon was het negeren van deze blessure. Begin januari liep probeerde ik een rondje te lopen en mijn kuit begon na een kilometer alweer op te spelen. Toch negeerde ik het en liep ik die weekend de halve marathon in Egmond. Hierdoor verergerde ik mijn blessure en kon ik met behulp van fysiotherapie pas eind februari weer pijnvrij lopen.
Korte voorbereiding
Met nog 6 weken tot de marathon kon ik pas weer actief gaan hardlopen. Achteraf gezien had ik toen wellicht beter de beslissing kunnen nemen om een latere marathon te lopen in het voorjaar. In die 5 weken kon ik maar 2 lange duurlopen doen en slechts een aantal andere trainingen. Ik had maar 21 keer pijnvrij gelopen en een paar andere voorbereidingen, toen ik aan de start verscheen van de marathon. Het aantal trainingskilometers was misschien 20% van wat ik in het schema had voorgeschreven.
Tot zover de zaken waar ik tegenaan liep tijdens de voorbereiding op mijn marathon. In een volgend deel evalueer ik de marathon zelf.
