Dit was week 26. De week waarin het nog maar 13 weken was tot mijn volgende marathon. Daar moest dus weer hard voor getraind worden. Ik regende voor de tweede keer in een week tijd nat, stapte twee keer op mijn fiets en deed een duurloop van 24 kilometer. Deze week eindigde ik op 50 kilometer hardlopen en 80 kilometer fietsen. Daar deed ik iets meer dan zeven uur over. En over die zeven uur kom ik later nog even terug.
Twintig keer tweehonderd meter
De training op maandagavond is normaal opgebouwd in verschillende duurlooptempo’s. In verschillende blokken worden die tempo’s gelopen. Maar vorige week maandag was dat anders. Toen stonden er twintig versnellingen van 200 meter op het schema op duurloop 3 tempo. En dat is een hele uitdaging kan ik je vertellen.
Het is al weken echt ‘zweetweer’ en maandagavond was geen uitzondering hierop. Dat merkte je al direct bij de warming up. En met de snelle 200 metertjes moesten we ook nog eens aan de bak. Het voordeel van deze training was wel dat we perfect over de markeringen konden lopen. Heel goed opletten was niet nodig.
Het lopen ging bij mij eigenlijk wel lekker. Op het tempo lette ik niet echt, maar ik wist wel dat we een stuk harder gingen dan de beoogde 4:35 per kilometer. Het zat meer in de richting van 4:10 vermoed ik. Maar soms is het ook lekker om bij een training niet teveel te letten op de tempo’s en gewoon lekker te lopen. Na een kleine 12 kilometer zat de training er op en was de eerste training van de week alweer voltooid.
Regen en snelle kilometers
Dinsdag is meestal een rustdag voor mij en zo besloot ik op woensdag weer een training te doen. De training met de club zou een duurloop worden van 60 minuten, dus ik besloot wat anders te doen. Rond de klok van 5 liep ik naar buiten met een trainingsplan in mijn hoofd. Op hoog tempo wilde ik 3 keer 2000 meter lopen met telkens 1000 meter rust.
Tijdens mijn eerste stappen voelde ik het al regenen. Niet de beste start van een training, maar ik besloot door te lopen. Voor het snelle stuk had ik een plek bij het Balijbos uitgekozen waar er lekkere fietspaden waren. Dus eerst een warming up van 4 kilometer op duurloop 1 tempo.
De tempo stukken waren lastig te doseren, want ik vond het wel hard gaan en door de regen voelde het ook wat glad aan. Met name in de bochten was het oppassen dat ik niet uitgleed. De tempo’s liep ik onwijs constant en daar was ik zeker wel trots op. Uiteindelijk ging het allemaal tussen de 4:02 en 4:06 per kilometer. De derde serie was pittig, maar des te meer voldoening gaf het na afloop. En ja dan was er nog die regen…. Laat ik het er maar op houden dat mijn schoenen een dagje moesten drogen na afloop.
Avondritje
Op donderdagavond had ik afgesproken met Karsten voor een fietstochtje. Hij is nog geblesseerd dus voor dit moment is alleen fietsen een optie voor hem. Met hem fietste ik een rondje door Midden-Delfland. Een plek waar normaal gesproken best veel fietsers zijn, maar op die avond niet. Het was bewolkt en niet echt een mooie zomeravond. Dat zal de reden zijn geweest.
Het fietsen gaat mij steeds makkelijker af en ik krijg er ook meer plezier in. Tuurlijk vind ik hardlopen met een doel voor ogen nog steeds het leukst. Maar de afwisseling met fietsen geeft mij veel plezier.
Een pittige duurloop
Ja het is zomer en ja dan zou ik eigenlijk vroeg in de ochtend mijn duurloop moeten afwerken. Helaas kwam dat op zaterdag niet helemaal goed uit en dus ging ik aan het begin van de middag naar buiten. Op het warmste moment van de dag. En dat werd geen succes.
Gelukkig had ik tijdens deze duurloop goed gezelschap meegenomen. Ik had Kirsten zo ver gekregen om met mij mee te lopen. Maar het werd een lijdensweg voor mij. Té warm, een te hoge hartslag en een route waar ik hoopte op een verkoelende wind die niet kwam. Alles zat tegen en dat heb ik hardop geuit tijdens deze loop.
Na 18 kilometer ging ik weer alleen verder en uiteindelijk wist ik er nog op mijn tandvlees 24 kilometer van te maken. Natuurlijk is het fijn om deze afstand te hebben gelopen, maar de lessen die ik hieruit heb gehaald zijn waardevoller dan de gelopen afstand.
Nog een keer fietsen
Op zondag scheen het zonnetje en kon ik niet laten om nog een keer op mijn fiets te springen. Het schoonmaken van de fiets stond sowieso op de planning, dus een uurtje fietsen daarvoor kon geen kwaad. Rustig fietste ik 30 kilometer en na afloop liet ik met een sopje mijn fiets weer glimmen.
En dan nog even terugkomend op die 7 uur. Toen ik op Strava keek zag ik dat ik de afgelopen 4 weken een constant aantal uren op Strava klokte. Namelijk 7 uur en een paar minuten. Geloof je mij niet? Kijk zelf maar!
