Na een goed begin vorige week, was het deze week tijd om door te pakken. Of dat echt is gelukt? Nou nee, niet helemaal. Ik moet het nog rustig aan doen en probeer zo verstandig mogelijk te zijn. Maar uiteindelijk heb ik de hele week in de zon kunnen sporten, liep ik 2 keer een 10 kilometer en fietste ik op Koningsdag een groot rondje.
Het tempo omhoog op maandag
De eerste dag van de week was meteen een goede. Het was de dag voor Koningsdag en ik hoefde niet te werken. Na een goede week had ik weer het vertrouwen om een 10 kilometer te gaan hardlopen. Omdat ik tijd had, besloot ik eerst naar de Groenzoom te fietsen.
In de Groenzoom had ik een ronde uitgezet van ruim 3 kilometer op onverharde paden. Het idee was om iedere ronde een beetje sneller te lopen. Ronde 1 op 5:30, ronde 2 op 5:15 en de laatste ronde op 5:00 per kilometer. Deze opbouw had ik bedacht zodat ik goed kon kijken of ik ergens last van zou krijgen wanneer ik het tempo ging verhogen.
De eerste ronde verliep vrij soepel. Na een paar honderd meter moest ik wel wat ganzen ontwijken, maar verder ging het prima. Het was heerlijk weer en daarom ook geen straf om nog twee rondjes op de onverharde paden te lopen. Mijn hartslag liep op in ronde twee, maar ook het plezier nam toe. Na al die jaren hardlopen, vind ik het tempo 5:30 niet meer het meest comfortabele tempo om te lopen. Dat ligt eerder rond de 5:15 of 5:00.
In de laatste ronde dook ik eindelijk weer eens onder de 5:00 per kilometer. Het was ruim een maand geleden dat ik op dit tempo liep, dus een beetje spannend was het wel. Gelukkig ging het allemaal goed en liep ik die ronde op het lekkere tempo door. Na het derde rondje liep ik nog een paar honderd meter uit en zo kwam ik precies op 10 kilometer uit.
Koningsdagrit
Tompoucen eten, biertjes drinken en lekker naar een festival. Het is mijn gebruikelijke programma voor Koningsdag. Maar niet dit jaar. Nouja, de tompouce zat wel in het programma, maar daarna werd er gefietst. Geen klein rondje, maar een ronde van 105 kilometer.
Vanuit Zoetermeer fietste ik naar Pijnacker voor de eerste stop. Waarom? Nou daar stonden de tompoucen klaar en vanaf daar ging ik een rondje fietsen met mijn vader. Hij had – wederom – de ronde uitgestippeld en ik hoefde dus alleen maar te volgen. Een heerlijk vooruitzicht dus. Nadat we de tompouce achter de kiezen hadden begonnen we aan onze tocht. Eerst richting Delft.
Niet dat ik nou zo’n enorme fan ben van oranje, maar toevallig heb ik een oranje fietsshirt en natuurlijk had ik deze aan op Koningsdag. Het viel wel een beetje op dat er onderweg niet veel fietsers waren met hetzelfde idee.
Via de Beneluxtunnel reden we richting Portugaal en Rhoon. Via een aantal prachtige parken vervolgden we de tocht via Barendrecht naar Ridderkerk om uiteindelijk aan te komen bij de Brienenoordbrug. Misschien lag het aan het gebied of aan het tijdstip, maar in de eerste 60 kilometer van onze tocht, kwamen we nauwelijks mensen tegen. Daarna werd het een stuk drukker.
De temperatuur liep op en het was aangenaam fietsweer. Toen de teller op 100 kilometer stond, kwamen we weer aan in Pijnacker. Na een bakkie koffie reed ik de laatste paar kilometer naar huis om uiteindelijk op 105 kilometer de teller te stoppen.
Twijfelachtig duurloopje op zaterdag
Laat ik maar gewoon eerlijk zijn. Op woensdag en donderdag had ik echt nog de fietstocht van dinsdag en het hardlooprondje van maandag in de benen zitten. Maar ook op vrijdag voelde mijn benen niet helemaal fris en zelfs op zaterdagochtend was ik niet volledig overtuigd. Maar uiteindelijk kon ik mezelf niet meer inhouden en besloot ik netjes mijn compressiesokken aan te trekken en weer en rondje te gaan rennen.
Direct aan het begin merkte ik al dat het hardlopen best aardig ging. Het rondje wat ik in gedachte had was 7 kilometer, maar ik was al vrij snel een plan aan het maken om er 10 kilometer van te maken. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat mijn benen helemaal fit voelde, maar het lopen ging goed genoeg om door te gaan. Het lopen ging erg makkelijk en mijn hartslag bleef goed onder controle. Na afloop kreeg ik ook geen reactie in mijn kuit of scheen. Genoeg reden om blij te zijn voor dit moment.
Om de omvang en snelheid verder op te bouwen moet mijn been echt nog wel wat meer herstellen. Voor dit moment ben ik blij met wat ik nu kan doen en probeer zo verstandig mogelijk om te gaan met sporten.
